بهار باور من هر روز سر سبزتر از همیشه خواهد شد و من امیدوار و صبور در کنار مهربانم، روزهای خوش دوستی را طی می کنم. لاله های وحشی عشق را تقدیم دشت لاجوردی قلبت خواهم کرد. امیدوارم آسمان زندگیت همیشه صاف و شبهای عشقت پر از ستاره های محبت باشد. محبوب من، آنقدر خوبی که من دنیای مهر و عطوفت را از قلب مهربانت هدیه گرفته ام. هر گاه به چشمان معصومت نگاه می کنم، عمق محبت عشق را با تمام وجود درک می کنم. ای کاش همیشه در کنارم باشی و این روزهای پرشور پایانی نداشته باشد. هرگاه آسمان چشمانم ابری و دلم برای دیدنت هوایی می شود، تو مهربان و دوست داشتنی از پس باران چشمهایم می آیی و با خنده های مهربانت مرهمی بر روی زخمهای کهنه زندگیم می گذاری. آنقدر دوستت دارم که حتی تمام احساس ها را جمع کنی، باور کن باز هم فراتر از آنها دوستت دارم. می دانی تو لایق تمام عشقهای دنیا هستی. من تمام خوب بودن ها و تمام محبت ها را از تو یاد گرفته ام. دوست دارم در گوش تمام یاس ها فریاد بزنم، تو محبوب جاودان منی، تو محبوب خوب منی.
با تو رفتم
بی تو باز آمدم
از سر کوی او
دل دیوانه
پنهان کردم
در خاکستر غم
آن همه آرزو
دل دیوانه
چه بگویم با من ای دل چه ها کردی
تو مرا با عشق او آشنا کردی
پس از این زاری مکن
هوس یاری مکن
تو ای ناکام
دل دیوانه
با غم ویرانه ام
به مزار سینه ام
بخواب آرام
دل دیوانه